در کربلا چه گذشت(جمعه 85 دی 29 ساعت 12:36 صبح )

السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین .

سلام بر تشنه لبان کربلا . سلام بر ناله های طفلی بی شیر . سلام بر آب آب کودکان خسته و تشنه . سلام بر چهره زرد عمه ای غمگین . سلام بر گلوی پاره طفل شش ماهه . سلام بر صورتی خاکی و سلام بر قطره قطره خونهای ریخته شده در بیابان کربلا. سلام بر ...........

باری دیگر ماه خون ماه قیام ماه عزای عرشیان و فرشیان با تمام پیامهایش از راه می رسد. عزیزم در این روزهای بابرکت از خدای خود بخواهیم و قسمش دهیم به مصیبتهای امام حسین و عزیزانش فرج امام زمان را هر چه زودتر محقق فرماید.

فرا رسیدن این ماه را بر تمام عاشقان و رهپویان طریق ولایت تسلیت عرض می نمایم .

ماه محرم شد(جمعه 85 دی 29 ساعت 12:33 صبح )

ماه محرم نزدیک بود و همه میدانستند که با طلوع این ماه خیزش و جهش جدیدی در انقلاب پیدا خواهد شد .امام خمینی چکیده فرهنگ اسلامی  و جامعه شناس واقعی جامعه ایران بودند ، ظرفیت انقلاب محرم را خوب میشناختند .

این بود که چند روز قبل از ماه محرم با پیامی فصیح که از آن عطر کلام حق به مشام میرسید ، دلها را متوجه کربلای حسینی کردند و فرمودند :  با حلول ماه محرم ماه حماسه و شجاعت و فداکاری آغاز شد . ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد . ماهی که قدرت حق باطل را تا ابد محکوم و داغ باطله را بر جبهه ستمکاران و حکومتهای شیطانی زد . ماهی که به نسلها در طول تاریخ راه پیروزی خون بر سر نیزه را اموخت . ماهی که شکست ابرقدرتها را در مقابل کلمه حق به ثبت رسند . ماهی که امام مسلمین راه مبارزه با ستمکاران را  به ما آموخت

یا امیر المومنین(یکشنبه 85 دی 17 ساعت 1:6 صبح )

برای وارد شدن در بحث به نکاتی اشاره می کنم ، مطالعه دقیق این سطور را برای همه جویندگان حقیقت و تشنگان معارف اسلامی توصیه می نمایم . انشاالله با مطالعه این موارد و سپس داشتن حلقه های بحث و گفتگو در تبیین این هدیه الهی ( ولایت و غدیر خم ) قدمی هر چند کوتاه برداشته باشیم . ولی یک نکته را برای دوستان شرح دهم و آن اینکه دقت و اهمیت غدیر به قدری است که بحثها و گفتگوهای زیادی را در جهت پی بردن به رمز و رازهای این هدیه الهی را می طلبد و ما در اینجا ذره ای از این خورشید فروزان علوی را به نظاره نشسته ایم و دایره این ولایت و هدایت شامل همه و همه ارکان زندگی شیعیان میباشد که من و شما دوست گرامی با نگرش و مطالعه عمیق خویش می توانیم بیشتر و بیشتر با عظمت وجودی مولی الموحدین حضرت علی ابن ابیطالب علیه السلام آشنا گردیم و این مهم عملی نمی شود مگر با همت شما دوست گرامی و مطالعات پیوسته و ریشه دار . این افتخار برای ما بس که زندگانی پر افتخار آقا و مولایمان
امام علی علیه السلام سرمشق ما باشد در حال حاضر و کلیه شئون زندگی ، با تمسک به ولایت و اهل بیت که چراغهای فروزان ما هستند در دنیا و آخرت به تبیین اعتقادات شیعه می پردازیم .

یکی از موارد اختلافی ما با اهل تسنن در اصول عقاید در مساله امامت است . ما معتقدیم که اصل امامت ، تحقق بخش به تمام اصول و معارف دینی ماست . یعنی اگر توحید و نبوت و اعتقاد به معاد باشد ولی اعتقاد به امامت در کار نباشد
همه اش هیچ و پوچ است وبی اثر . البته ما فعلا" در مقام اقامه ی برهان نیستیم چون مکرر گفته شده است . اعتقاد ما شیعیان این است که اصل امامت ، رکن اصیل و پایه ی اساسی دین ماست که اگر نباشد نه تنها فروع دین باطل و از بین رفته است بلکه معارف و اصول دینی ما هم ارزشی نخواهد داشت . این دعا را همیشه می خوانیم : " اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف حجتک اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ظللت عن دینی" (1)

که اگر حجت و امام معصوم را نشناسم دین ندارم . نه توحید دارم ، نه نبوت و نه چیز دیگر .

رسول خدا "ص" فرموده اند: " من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه" (2)

و امام صادق علیه السلام نیز فرموده اند: " مات میته کفر و نفاق " (3) کسی که امام معصوم را – که از جانب خدا منصوب است – به امامت نشناسد ، در وقت مردن ، مرگش ، مرگ جاهلیت است .

یعنی اهل نجات نخواهد بود . گرچه در دنیا بر حسب ظاهر ، احکام اسلام باید بر او جاری باشد اما بعد از مرگ اهل نجات نخواهد بود و اهل تسنن معتقدند مساله امامت هیچ نقشی در دین ندارد و علی "ع" هیچ موقعیتی در مسائل دینی ندارد . دین همان است که پیغمبر آورده ، توحید ، نبوت و معاد . بعد هم واگذار به امت شده است خود امت مساله ی حکومت را تدبیر می کنند . خیال کرده اند امامت یعنی همان حکومت و زعامت اجتماعی ، آن را خود مردم می توانند اداره کنند .
پس علی علیه السلام هیچ نقشی درباره دین ندارد و این اعتقاد درست نقطه ی مقابل اعتقاد ماست . ما می گوئیم علی "ع" نقش اساسی در دین را دارد . رسالت پیغمبر بستگی به امامت علی "ع" دارد که اگر امامت علی "ع"نباشد ، اصل رسالت نبی تحقق نمی یابد این گفته ی خداوند حکیم است که : "یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته " (4) " ای رسول آنچه را که ما درباره ی علی "ع" به تو گفته ایم به مردم بگو و اگر نگوئی و او را خلیفه ی بعد از خود معرفی نکنی اصلا" ابلاغ رسالت نکرده ای" پس معلوم است که بین ما و آنها از زمین تا آسمان فاصله است . ما
می گوئیم اگر علی "ع" نباشد ، اسلام نیست .نسبت میان اسلام و علی "ع" نسبت پوست و مغز و به بیان دیگر نسبت جسد و روح است . یعنی اگر علی "ع" نباشد اسلام جسدی بی روح است و پوستی بی مغز است .

آنها می گویند : خیر ، اسلام بی علی هم زنده و مغزدار است . ممکن است کسانی ما را ملامت کنند که شما چرا هر وقت درباره هر مطلبی بحث می کنید با اندک مناسبتی فورا" سراغ علی "ع" می روید و در این مطلب چرا این قدر حریصید؟
ما می گوئیم : بله ما به این حرص افتخار می کنیم و عزت و شرف خود را در همین حرص می دانیم . نه تنها ما ، بلکه پیغمبر هم درباره علی "ع" حریص بود .

در آیات آخر سوره توبه می خوانیم : " لقد جائکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین رووف رحیم " (5) پیغمبر درباره شما حریص است . پیامبر نسبت به کدامیک از امور امت حریص است ؟ بسیار روشن است که او حریص در امر هدایت امت است و از طرفی هم می داند که هدایت امت جز با علی "ع" و فرزندان او محقق نخواهدشد و لذا نسبت به علی "ع" حریص بود . تا آنجا که می دانیم همان روز اول که رسالت خود را ابلاغ کرد ، همان روز ، ولایت علی "ع" را نیز ابلاغ کرد این مصداق حرص است که هنوز رسالت خودش پا نگرفته ، ابلاغ ولایت علی "ع" می کند . البته آن روز مسخره اش کردند که خودش هنوز جانیفتاده وصی و جانشین معینی می کند ، در میان آن جمعی که همه از نزدیکان و خویشاوندانش بودند فرمود : من از جانب خدا مبعوث به رسالت هستم و امروز اول کسی که اعلام کند از من تبعیت می کند و به یاری من بر می خیزد ، وصی من خواهد بود .

همه خندیدند و مسخره کردند ، تنها یک نفر برخاست . آن کودک ده ساله بر حسب ظاهر . برخاست و گفت : من هستم . تا سه روز و سه بار این مطلب تکرار شد و در هر سه بار علی "ع" . پیامبر دست بر شانه علی "ع" گذاشت و
فرمود : " هذا اخی و وصی وخلیفتی من بعدی فاسمعوا له واطیعوه " (6) " این وصی من و برادر من و جانشین من بعد از من است . گوش به حرفش بدهید و اطاعتش کنید " همه خندیدند و مسخره کردند و رفتند . با وجود استهزا و تمسخر دیگران او ماموریت الهی خود را انجام داد و حرص خودش را نسبت به علی "ع" نشان داد .

آن روز اول بود . بعد هم در طول 23 سال همیشه به اندک مناسبتی حرف علی "ع" را
می زد : "علی مع الحق و الحق مع علی" (7) یا "ان شان علی عظیم " (8)

از این سنخ کلمات فراوان داشت. تا در آخر عمرش هم که مطلب را علنی کرد . در آن مجمع عمومی مردمی که
از حجه الوداع برمی گشتند در کنار غدیر خم ، دست علی "ع" را بلند کرد و نشان مردم داد و فرمود :

"من کنت مولاه فهذا علی مولاه" (9)

تا آخرین لحظات عمرش سخن از علی "ع" می گفت : در یکی از مجالس که نشسته بودند فرمود : "من قال لااله الاالله دخل الجنه " هر که بگوید: لااله الاالله ، بهشتی است . آن دو نفر هم نشسته بودند ، گفتند: " نحن نقول لااله الاالله " ما می گوئیم : لااله الاالله . رسول اکرم (ص) دست بر شانه علی "ع" گذاشت و فرمود: " من علامه ذلک ان لا تجلسا مجلسه ولا تکذبا قوله" ، از علامت آن این است که اگر راست می گوئید ، اگر موحدید ، جای این ننشینید ، مسند او را غصب نکنید ، گفتارش را تکذیب ننمایید. نشانه توحید شما این است . علی "ع" نشانه ی توحید شماست . به هر حال ما اگر نسبت به علی "ع " حرص می ورزیم و در همه جا سخن از علی "ع" می گوییم برای این است که رسول اکرم (ص) نسبت به علی "ع" حریص بوده است . و ما به همین حرص افتخار می کنیم و باید هم چنین باشیم ، چون اساس دین ماست . گذشته از دنیا ، حیات ابدی ما با دین درست می شود و دین هم با علی "ع" درست می شود .

آری رسول اکرم (ص) می دانست اگر علی "ع" نباشد امام حسین "ع" نیست . امام حسین "ع" اگر نبود یزید و یزیدیان دین را از بین برده و مملکت اسلامی را لجنزار کرده بودند. اگر علی "ع" نبود امام صادق "ع" نبود . امام صادق "ع" که نبود فرهنگ شیطانی بنی امیه و بنی عباس ، فرهنگ الهی اسلامی را از بین برده بود. او بود که توانست فرهنگ اسلامی را احیا کند و جلوی فرهنگ اموی و عباسی را بگیرد . اگر علی "ع" نبود امام زمان "عج" نبود . اگر امام زمان نباشد دنیا ظلمتکده ای وحشتبار می شود و همه جا پر از ظلم و جور و ستم می گردد . چه کسی جز او می تواند این دنیای دیوانه را مهار کند . او فرزند علی "ع" است که اگر علی "ع" نبود هیچکدام از این پاسداران دین نبودند . پس اساس اسلام و روح دین و جان قرآن همان علی "ع" است . آنها می گویند "حسبنا کتاب الله" ما با داشتن قرآن نیازی به علی نداریم . دیدید که بین ما و آنها در اصول دین چه اختلاف عمیقی هست . از نظر ما اصول عقاید حقه ، بسته به ولای علی "ع" است . امیدواریم هر چه بیشتر و بیشتر با معارف اهل بیت و فرهنگ غدیر آشنا شویم و در این راه با مطالعات عمیق خویش سهمی هر چند اندک در شناخت مکتب ولائی و غدیری خویش برداریم .

رونوشت :

1-مفاتیح الجنان دعا در غیبت امام زمان عج ص 974

2- محجه البیضاء للمولی محسن فیض الکاشانی ، تهرانی مکتبه الصدوق 1340 ه ش ج 4 ص 174

3-اصول کافی کتاب الحجه ، باب من مات ولیس له امام ،حدیث3 .

4- مائده . آیه 67

5- توبه آیه 128

6- تاریخ الامم و الملوک للطبری ، ج2، ص216 ، طبعه مصر ، سنه 1300 ه – تاریخ الکامل لابن الاثیر الشافعی ، جلد 2، ص 22، طبه مصر ، سنه 1304 ه

7-ینابیع الموده ، للقندوزی الحنفی ، ص 55

8-بحارالانوار ، ج 39 ص 29 .

9-تاریخ دمشق ، ابن عساکر ، ج 1 ، ص 364-366     

شهادت امام(پنج شنبه 85 دی 7 ساعت 11:54 عصر )

بسم الله الرحمن الرحیم

امروزهفتم ذی الحجه مصادف با شهادت پنجمین اختر امامت وولا یت امام باقر علیه السلام شهادت ان امام همام بر شیعیان جهان تسلیت باد.

     کسی که بود شکافنده تمام علوم           هزارحیف که از زهرکینه شدمسموم

    به غربت علی وخاندان او سوگند          امام  ما زجهان رفت  با دلی  مغموم

    تمام قصه مظلومیش  بخاک  بقیع            بود زغربت  قبرش  برای  ما معلوم

امام باقر علیه السلام می فرماید :

ان الله اشد فرحا بتوبه عبده من رجل اضل راحلته وزاده فی لیله ظلما فوجدها

سرور وخوشحالی خداوند به سبب توبه بنده اش از خوشحالی کسی که توشه گم شده سفر خود را در شب تاریک پیدا می کند بیشتر است. 

                                                                اصول کافی ج2 ص435